Madaling Tumakbo; Paano na Kung Manalo?

Nagmuni-muni din ako sa Holy Week sa paggunita ng kamatayan at muling pagkabuhay ni Kristo. Natuon ang aking pansin sa mga salitang kamatayan, pag-asa, at pagkabuhay. Aking pinagnilay-nilayan ang kahulogan ng bawat salita sa aking buhay bilang isang Kristiano, isang mamayang Pilipino, at isang taong pulitikal sa pag-iisip.

Sa kamatayan ni Kristo ay naghatid ito ng kapatawaran sa pagkakasala ng mundo, at kalayaan sa parusang kamatayan na sanhi ng pagkakasala na tao sa Diyos. At ang muling pagkabuhay ni Kristo ay nagdulot din ng pag-asa sa atin na may buhay palang walang hanggan para sa mga taong may pananalig sa Diyos. Bilang mga Kristiano ay batid natin kung gaano tayo kamahal ng Diyos. At ganon din ang nais ng Diyos na ating gawin sa ating mga kapwa ang mahalin sila, unawain, at patawarin sa kanilang mga pagkukulang sa atin. Ito’y halimbawang iniwan sa atin ng ating taga-paglistas na si Hesu-Kristo. Kaya din kaya nating gawin? Mahirap ngunit kung ito ang bilin sa atin ng Diyos ay bakit hindi tupdin? Pero sa isang banda ay kailangan din nating mabuhay ng tapat, parehas, at hindi taliwas sa kagustohan ng Diyos. Bilang mananampalataya ay kailangan din nating sumunod sa mga batas ng ating lipunan sa batas ng Diyos. In other words, be a good and law abiding citizen , di po ba?

Kung mahal natin ang ating Diyos, dapat ay mahal din natin ang ating bansa at ang mga namumuno. Dapat ay concerned din tayo sa mga kaganapan sa ating lipunan at pamahalaan. Dapat tayo ay maki-alam, purihin ang mabuti at itakwil o tuligsain ang mga masasamang bagay na nangyayari sa ating kapaligiran na maaring kagagawan mismo nating mga mamamayan o kapalpakan ng ating mga namumuno ng bansa/bayan. This is in line with what God means of righteousness. Let us be righteous not only in our religious or spiritual conviction. Let us be righteous too in dealing with the affairs of our government, our civic responsibilities, and our concern for others and the environment. Ang pagsunod sa bataw at paggawa ng mabuti para sa ating kumunidad at lipunan ay isang pagpapatunay lamang na tayo ay sumasampalataya sa Diyos.

Itong darating na halalan ay napakahalagan ating tutukan. Dito muling uusbong ang ating pag-asa bilang isang bansa at lipunang Pilipino. Dito muling mabubuhay ang ating pag-asa na unti-uti nang iginupo ng kataksilan, kasakiman, at kapalaluan ng ating mga namumuno. Karamihan sa ating mga hinaing ngayon ay iniuugnay natin sa hindi mabuting pamumuno, pangungurakot, at korapsiyon sa gobiyerno. Ang kadalasan nating nakikita sa problemang ito ay ang ating pangulong si Gloria Macapagal Arroyo. Ngunit hindi rin kaya kasabwat din tayo sa malakihang sistema ng graft and corruption ng pamahalaan at ang pribadong sektor ng ating lipunan? Sa pagpili ng mga taong mamumuno sa atin, tayo ba ay tumitingin sa kakayahan at intigridad ng mga tumatakbong pulitiko sa halalang ito o nabibili at nagpapagamit para isulong lang ang interes ng mga hindi karapat-dapat?

Pagkatapos ng halalan at nanalo na ang mga kandidatong ating sinuportahan, sa kanilang pag-upo ay hindi ba natin sila dapat subaybayan? Magagaya din kaya tayo sa iba na pilit na ipinagtatanggol ang mga maling gawain ng kanilang mga sinusuportahang pulitiko at opisyal ng gobierno? Isang malaking kasalanan iyan sa mata ng Diyos at tao. Kung ang isang pulitiko na ating ibinoto ay magiging korap at inutil lang sa puwesto, wala ba tayong karapatan na sila ay tuligsahin upang ituwid ang kanilang maling gawain alang-ala sa kapakanan ng ating bansa, mamayan, at ang lipunang Pilipino? Sa isang banda kung natalo ang ating mga sinusuportahan  at ibinotong mga kandidato, tayo ba ay parang mga batang nagmamaktol diyan at di na makikilaam pa? Kapatid, ito na yata ang pinakapalpak nating magagawa para sa ating bansa. Makialam, purihin sila at suportahan kung tama ang mga ginagawa, tuligsahin kahit umabot pa tayo sa parliamento ng kalsada kung kinakailangan para gisingin lang ang natutulog at di gumagawang mga pulitiko. Ngunit ilan sa atin ang may ganitong adhikain? Hindi kaya karamihan sa atin ay puro reklamo pero wala namang ginagawa para ituwid ang maling gawain ng ating mga namumuno?

Sa mga tumatakbong kandidato sa halalang ito paano na kung manalo kayo? Paano kaya ninyo maisasagawa ang mga programang ipinangako ninyo sa mga tao upang tuparin? Ang lagay ba ay babawiin muna ninyo ang mga ginasta ninyong bilyon-bilyon o milyon-milyong piso sa pagtakbo kapag nakaupo na kayo? Aba gutom na naman ang aabutin ng mga tao sa inyo kung gayon. Sa halip na mabubuhay muli ang pag-asang uunlan ang bansang ito baka panibagong dagok at dilubyo na naman ang aabutin ng mga tao sa maling gawain at pamamahala ninyo. Hindi porke nakuha na ninyo ang mga boto namin ay puwedi na kayong magsaya at sasabihin: “Till we need your votes again!” Huwag naman sana kayong mapabilang sa mga tinatawag nilang “HUDAS IN THE MAKING.”